En de prijs is ...... een koe!

Lekkere laatste nacht gehad in het prodafeltje in St Lucia.
We eten ons ontbijt en ruimden de laatste boel bij elkaar .... auto inpakken en we zijn reisvaardig.
Even afscheid nemen van onze huurbaas Andre (thank you for supporting us) ja jongen, graag gedaan en hup richting de geldautomaat (ATM) om ons dagelijkse portie contanten te scoren.

Het is zaterdag vandaag en blijkbaar hebben alle lokalen mensen afgesproken elkaar rond de klok van 09.00 uur bij de ATM te ontmoeten en dat dient collectief leeg te trekken. Het zag er letterlijk zwart van de mensen.

Het bleef dus bij verse broodjes in de Spar naast de ATM en we gingen richting het plaatsje Underberg wat onderaan de Sanipas ligt en waar de meisjes een overnachtingsmogelijkheden hadden geregeld.

Onderweg reden we door sterk wisselende landschappen. Uitgestrekte productiebossen, onafzienbare suikerriet velden, heuvels vol armoedige hutje, berghellingen en lange brede valleien vol met melkveehouderijen ..... We kwamen ogen tekort ... wat een mooi land.

Richting Durban werd het even echt druk om vervolgens tijdens de tocht richting het binnenland weer heel rustig te worden. We hebben op een berghelling in een flauw zonnetje ons broodje Africa gemaakt in een vloeiend productieproces waarin iedereen zijn en haar functie had. Broodje snijden, smeerkaas smeren, ei erop, gebakken spekreepjes, vers gesneden paprika en een beetje kruiden...... veel lekkerder wordt het echt niet.
Na de pauze door voor het laatste stukje. Een bergritje van zo'n 50 km .... peulenschilletje .... alleen even opletten op al dat loslopende vee in de berm. We hadden vanmorgen al een ontmoeting met een plotseling overstekende koe en ook een geitje miste vanmiddag maar net onze bumper.

We rijden langs een hele grote witte tent waar het enorm druk is met allerlei groepen mensen die prachtig uitgedost bij elkaar stonden te dansen ...... Met 50 km/uur zie je sommige dingen niet zo goed en we werden nieuwsgierig. Omdraaien dus en kijken wat er aan de hand is.
Toch eerst maar even bij een drietal politieagenten geïnformeerd of het wel op pijs gesteld zou worden wanneer 4 blanke mensen zomaar een feestterrein oplopen ....... "Ofcourse man, no problem, enjoy yourselfs"
Auto parkeren en een beetje schuchter het terrein betreden. Iedereen keek naar ons en wij keken naar iedereen.
Wat een geweldig mooie kleding, traditionele uitdossingen en in het origineel gestoken jagers.
Sterke kerels met bovenbenen van beton, slanke gespierde lijven, prachtige speren en schilden en wat een souplesse ...... zo konden Henk en ik dat in vroeger dagen natuurlijk ook ..... ons zo bewegen.

We stonden een beetje achteraan in de tent en volgden alles wat er voorin gebeurde op grote schermen ..... dat moest ook anders kunnen dus we liepen rustig iedereen vriendelijk groetend om de tent heen en kwamen bij het "VIP gedeelte".
Een blauwe koepelconstructie van tent doek met de naam van de sponsor erop waaronder zitzakken en een tafel met koffie en waterflessen.
We vonden een plekje aan het hek en stonden eigenlijk helemaal vooraan.

Het ging, zo bleek bij navraag bij een vriendelijk man die iets in de organisatie deed en ons op de VIP tribune uitnodigde, om een jaarlijks festijn waarbij groepen uit alle delen van de Zuid Afrikaanse Midlands elkaar bestreden in de folkloristische dans en zang.
In maar liefst 6 categorieën werd gestreden, niet om geld maar om de eer en om een koe. (We don't need money, we need cattle)

We hebben er zeker een uur rond gekeken en intens genoten van de dansen, de trommels de mensen en het gezang. Een steeds terugkerend deel van de choreografie van de dansers was het boven je hoofd brengen van het de voet met een gestrekt been ....... ik was in eerste instantie bang dat er scheuringen op gelopen gingen worden maar ze trainen er al op de lagere school voor dus .... ze zijn wat gewend.

We hebben ons losgerukt van deze aardige, gastvrije mensen en zijn door gereden naar het plaatsje Underberg alwaar we een nachtje gingen slapen en wat als springplank diende voor de spannende Sanipas waarlangs we morgen richting Lesotho gaan.
Mooie kamers, goeie douche dus dik in orde weer.
Lekker even geborreld, chippies erbij en later lekker gegeten in het bijbehorende restaurant.
Daar moest het gehoorapparaat wel een paar standjes in de plus ...... het meisje van de bediening sprak zo zacht ...... wonderlijk dat iemand haar verstond ...... ik heb er geen woord van meegekregen maar wel heerlijk gegeten.

Tandjes poetsen, snaveltjes toe ...... morgen een spannende dag ..... dan gaan we de beroemde/beruchte Sanipas rijden.