Kilometervreten en brandend suikerriet

Het is dinsdag 27 oktober ......en we gaan vandaag vanuit het park in Swaziland op weg naar de kust in Zuid Afrika.
Een reisdag dus en we stappen na het ontbijt vrij vlot in onze mooie 4x4 auto, die gisteren echt goede diensten heeft bewezen, en zetten de neus richting het doorgaande wegennet van Swaziland.

Man wat een wat geweldige job heeft die koning toch neergezet ...... fantasieloze rechte wegen met om de 43,3 km een flauwe bocht naar rechts zodat je niet nodeloos snel in Mozambiek of Zuid Afrika terecht komt.

Onderweg rijden we door Manzini ... een stadje waar langs de weg zo'n beetje een heel dorp aan marktkraampjes gebouwd is ...... wat een armoei .... Krioelende mensen die keus hebben uit bananen, mango's, papaya's, blikjes cola, versleten autobanden en afgewerkte motorolie ...... het perfecte recept voor een geslaagd leven. We voelden soms even plaatsvervangende schaamte .... ook al hebben we de overtuiging er geen millimeter verandering in te kunnen brengen.

We komen bij de grens en herhalen de belevenis bij het Swazinese grenskantoor. Chagrijnig, afstandelijk en afgemeten krijgen we onze exit stempels en worden het land uitgewipt ..... Goddank dat hebben we zonder controle en kleerscheuren doorleeft.

Na een 200 mtr rijden komen we bij een hokje waar twee vriendelijk uitziende Afrikanen zitten te dutten. We blijven staan en ik trap ietsjes op het gas ..... Een van de dienders schrikt wakker en springt op ..... wij lachen ...... Hè friend were your sleeping? .... hij in zijn ogen wrijven, ontkennend lachen en intensief kijken en voor we het weten krijgen we een briefje in onze handen gedrukt en mogen doorrijden.

We melden ons bij de Sud Africaner balie en worden daar geholpenb door een geëmigreerde Swazilander ...... wat een stuk chagrijn. We krijgen wel onze stempels en vertrekken snel.
Leveren het briefje in bij de ingangsslagboom en die goser kijkt en ligt krom van het lachen ...... wij snappen er niks van ...... Hij legt uit "hij schrijft dat jullie met twee zijn maar jullie zijn met z'n vieren, whaaaaaaaaaaaaaaaa, hij heeft weer geslapen zeker, whaaaaaaaa, "drive on and have a nice time",
Dat waren we toch al van plan dus we hadden verder geen aansporing nodig.
Dag Swaziland ...... hallo Zuid Afrika.


Weer lange inspiratieloze wegen ...... bah. Maar het schiet wel redelijk op.


Rook aan de horizon, speculatie in de auto ..... Hè hè eindelijk weer wat reuring.
Het bleek een veld suikerriet wat in de brand stond ... bijzonder gezicht.
We reden door een streek die gedomineerd werd door suikerriet, honderden, duizenden hectares met dat spul. Dus tijd genoeg om daarover te speculeren .... heel gezellig en erg gelachen over de verschillende ideeën.


Tanken en tijd voor koffie was het besluit. We konden ergens tanken en er was daar ook een "WIMPY" waar we wat konden eten. De helft van de bediening liep met een pruik op ... een enkeling daargelaten .. geen gezicht.


Hup, door richting St Lucia en daar aangekomen werden we hartelijk verwelkomt door de broer van Crocedile Dundee, Andre Dundee.
We kregen twee huisjes toebedeeld en kregen uitleg over het wel en wee van het complex.
Dit terrein was in de omgeving de enige die in open verbinding stond met het meer .... alle buren hadden de tuinen afgeschermd ..... en daarom was het goed mogelijk dat de nijlpaarden 's avonds door de tuin richting het dorp liepen (en dus voor onze huisjes langs) op zoek naar voedsel. We kregen heldere uitleg over wat we wel en niet moesten doen en Henk pakte vast zijn Zwitserse zakmes.


We gingen wat drinken en namen er wat chips en pinda's bij en de plaatselijke apen kolonie verheugde zich in een gezamenlijke maaltijd.
Netjes als we zijn deponeerden we ook de schillen van onze bananen in de vuilnisbak ..... dat hadden we beter binnen kunnen doen.
De hondsbrutale apen zaten zowat op tafel en dat bracht toch effe wat stress ....Henk zwaaide eerder dan gedacht gevaarlijk met zijn mes en bedreigde de aapjes met de dood.


Henk en Lia zijn even later aanvullende boodschappen gaan doen en kwamen ondermeer met een heuse catapult terug, Van onze huurbaas kregen we glazen knikker als munitie en daarmee zouden we de apen op afstand kunnen houden. Sindsdien ligt het wapen op tafel en hebben we geen aap meer gezien.


We hadden heerlijk vlees gekocht en Henk ontpopt zich opnieuw als de perfecte BBQ koning .... man wat lekker. De meiden hadden er heerlijke sla bij gemaakt en zo kwam een einde aan een dag waarvan we gedacht hadden dat ie saai zou worden maar die achteraf weer meer dan de moeite waard bleek.