Fris begin

De reisdag was lang en enerverend en het verhaal was ook wel erg lang..... ik zal proberen puntiger te zijn maar wanneer er veel leuke kleine voorvalletjes zijn willen we ons die later wel herinneren en dan is het wel handig dat het ergens vastligt en om nou twee verhalen te schrijven ...... het is wel vakantie tenslotte.


De dag begon vroeg. Zo tegen zes uur werden we gewekt door een buitendeur die tergend langzaam open ging (schurend tegen de plavuizen vloer) en vervolgens met het zelfde hoge schurende geluid weer tergend langzaam dicht ging.
Lia ging mediteren en yoga oefeningen doen en wij hadden ongeveer dezelfde tijd nodig om tot rust te komen van de schrik en om het hoge piepje uit onze oren kwijt te raken.


Volledig in controle kwam Lia terug uit de tuin en nadat we haar vertrekprocedure hadden geëvalueerd en er hartelijk om hadden gelachen zijn Lia en ik naar het zwembad gelopen.
Frans (de eigenaar van het landgoed) stond in een Zeeman T-shirt met niet bij passend korte broek van dezelfde leverancier het zwembad te ontdoen van bladeren en dergelijke.
We hebben hem even zijn gang laten gaan en ondertussen het verhaal van het landgoed en hoe hij daar terecht was gekomen. Een mooi verhaal waar nogal wat open eindjes in zaten maar dat hebben we maar zo gelaten ..... je kunt ook te kort aanvragen.


"Lekker water" noemde Frans het ..... weer een bewijs dat we teveel vertrouwen in mensen hebben die we niet goed kennen ...... het was water waar de gemiddelde ijsbeer voor terug zou zijn gedeinsd.


"Fris" weer richting de cottage en na een warme douche heerlijk onder de boom ontbijten.
Ik heb wat tijd besteed aan ons eerste verslag en na de koffie met een inheems koekje ( de mieren waren ons al voorgeweest) werd de auto gestart om een begin te maken met het verkennen van de omgeving en het bekijken van een aantal bezienswaardigheden.


Dirt-Road rijden ...... dat wilde ik graag. De paadjes zoals richting Henk en Mariel ( voor de niet kenners, dat zijn weggetjes die stoffig, ruw, gaten en hobbels in de weg en bij slecht weer voorzien van modderpoelen) dat moest eigenlijk een deel van de dag ons pad zijn.
Nou dat was makkelijk, want alles wat leuk is ligt van de doorgaande wegen af en is slechts bereikbaar via die "wasbord" weggetjes.


Wat een mooie omgeving zijn wij doorgereden. Dammen in stuwmeren die zorgen voor elektriciteit en vervolgens beken voeden die hun weg slingerend vinden over de berghellingen om weer te eindigen in stuwmeren ...... Enz.


We hadden besloten de dag af te sluiten met een BBQ maar daar is houtskool wel handig bij. Dus Henk werd op pad gestuurd in het drukke Tzaneen om een zak van die zwarte kolen te vinden. De superSpar bleek het voorradig te hebben maar zonder extra controle komt een blanke de deur niet uit dus werd hij staande gehouden door drie grote zwarte beveiligers die de cursus "profiling" met goed gevolg hadden afgelegd. Henk kwam met de schrik vrij want hij had het kassabonnetje gelukkig nog niet weggegooid.


Op naar de wereldberoemd Baobap boom. De grootste Baobap boom ter wereld waarin notabene een Engelse kroeg is gebouwd. Dat moesten we natuurlijk meemaken en het doel was om daar een lekker biertje te drinken ........ binnenin een boom, hoe gaaf zou dat zijn.
Tsja en dan begint de zoektocht. Voor de zekerheid even twee politieagenten staande gehouden .... eentje wist precies, tot op de kilometer nauwkeurig, hoe we daar moesten komen.
De instructie's hebben we, tot op de kilometer, opgevolgd en wat denk je ........ no fucking tree.
Wel een hek wat ons verder rijden belette.
De weg gevraagd aan een hele club landarbeiders die met kisten vol citrusvruchten onderweg waren ....... Lia ging informatie halen, legde nogal beeldend uit waarnaar we op zoek waren en ving bot. Ze hadden geen idee maar een van de zwarte medemensen was best bereid om met z'n blote billen naar ons toegekeerd op de foto te gaan.
Nieuwe poging bij twee meiden die zichtbaar hard in de droge grond hadden gewerkt leverde qua informatie hetzelfde op maar de foto's waren een stuk aantrekkelijker.


Toch maar terug over het 10 km lange zandpad. Onderweg nog even gekeken op de plek waar we op de heenreis twee slapende apen hadden gefotografeerd. Ze bleken dood te zijn!
Maar dat waren ze dan dus ook al toen we nietsvermoedend sluipend zo dichtbij als mogelijk waren geslopen, sneu voor de apen maar we hebben er nogal om gelachen.


We vonden de boom .... Maar daar was de vorm wat vanaf. Een derde van het gevaarte (man wat een gebouw van en boom ... niet hoog naar een onwijze omvang) was twee weken geleden losgescheurd van de rest en lag troosteloos naast het kantoorgebouwtje wat het op weg naar de grond op een haar had gemist.
De kroeg, hij zat er echt in met bar en al, was niet meer wind en waterdicht en dus niet meer in gebruik. We hebben ons biertje buiten genuttigd, erg gezellig en indrukwekkend naast zo'n kolos van een natuurverschijnsel.


Het volgende doel was een waterval van 23 meter hoog. We hebben ze hoger gezien maar de weg er naar toe was weer een spectaculaire rit over een smal weggetje steil de berg in .... hup weer acht kilometer buik aanspannen ....... we komen als godenzonen gevormd terug.


Heerlijke plek daar bij die watervallen, veel leuke lokale mensen die er met z'n allen vlees verbranden en ontspanning vinden op en in het water. Het stond er blauw van de rook van de BBQ plaatsen.


Tijd om naar huis te gaan. Onze eigen BBQ staat te wachten en daar zijn we ook wel aan toe. We zouden lunchen bij "de boom" maar daar was alleen drinken in de aanbieding dus hebben ons in leven gehouden met muslierepen ..... op naar de worsten en lappen vlees.


Een van de uitlopers van het Draken gebergte moest overwonnen worden en op de provinciale weg werden we tijdens de klim naar boven ingehaald door een mooie Landrover. Ik kon geen kant op en reed vol over een steen die van de berg afgerond was ....... lekke linker voorband tot gevolg op een smalle weg die nogal steil omhoog ging.
Geen paniek maar wel even handeld optreden. De dames gingen een stuk terug met de gevaren driehoek en waarschuwden opkomend verkeer, Henk en ik op zoek naar het gereedschap en de reserve band. De band dat ging wel maar het gereedschap zat goed verstopt. Nadat alle attributen aanwezig waren was het verwisselen natuurlijk niet zo moeilijk meer al doen ze het bij de Formule 1 een stuk sneller.


Op naar huis en naar de BBQ.
Het werd een BBQ met hindernissen. De temperatuur was dramatisch aan het zakken, truien brachten amper uitkomst dus werd er een kampvuur Aangelegd naast de BBQ.
Dik in orde allemaal maar het begon te druppelen en de eerste onweersklappen waren een feit.
Naar binnen, naar buiten, naar binnen en weer naar buiten om uiteindelijk toch binnen te belanden.
Heerlijk gegeten ....... beste BBQ kok die Henk. Met wat aanwijzingen natuurlijk maar dat spreekt voor zich.
De avond afgesloten met twee boompjes klaverjassen met een teleurstellende uitslag voor de Westermannetjes ...... welterusten danmaar. Tot morgen.